اعلام تعارض آراء صادره از شعبه 30 دیوان عدالت اداری.

<!– نسخه چاپی–>

مقدمه: الف- شعبه سی‎ام دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/1180موضوع شکایت آقای عبدل امیر مرادی به طرفیت شهرداری منطقه 2 مشهد- کمیسیون ماده صد به خواسته اعتراض به رأی شماره 2/101-2 مورخ 27/3/1386 به شرح دادنامه شماره 1285 مورخ 1/5/1387 چنین رأی صادر نموده است، نظر به اینکه اولاً شهرداریها می‎توانند از ادامه عملیات ساختمانی بدون پروانه و یا مخالف مفاد پروانه به وسیله مامورین خود اعم از اینکه عملیات ساختمانی در زمین محصور یا غیر محصور واقع باشد، جلوگیری نمایند و از طرفی به استناد تبصره 7 ماده صد قانون یاد شده مهندس ناظر، ماموران شهرداری را مکلف به جلوگیری به موقع در صورت وقوع تخلف نموده و حتی تعقیب جزایی آنان لازم دانسته است و شهرداری این تکلیف خود را انجام نداده و عملاً موجبات تخلف را فراهم آورده است. ثانیاً با عنایت به نظریه مورخ 11/2/1363 شورای عالی قضایی و نظریه شماره 4589/7 مورخ 27/7/1372 اداره حقوقی تخریب بنای مسقف تجویز نگردیده و کلمه می‎تواند در صدر ماده صد موید این است که کمیسیون ماده صد تکلیف و الزامی برای صدور رأی تخریب بنا ندارد و طبق تبصره 2 ماده صد می‎تواند رأی دیگری غیر از تخریب صادر نماید و چون تعطیل و اعاده به وضع سابق مستلزم تخریب و جمع آوری تاسیسات موجب تزلزل و عدم استحکام به قسمتهای دیگر ساختمان (که با مجوز ساخته شده) و مستلزم ایجاد خسارت جبران ناپذیر به سازنده بناء خواهد بود که این امر نیز مورد نظر قانونگذار نمی‎باشد و در وضع موجود و بحران شدید مسکن ثمره‎ای جز هدر رفتن نیروی انسانی و مادی و مصالح ساختمانی ندارد. ثالثاً با توجه به تبصره‎های ماده صد قانون شهرداری لزوم حکم به تخریب در صورتی است که اصول سه گانه شهرسازی – فنی – بهداشتی از سوی مالک رعایت نشده باشد که از طرف شهرداری هم دلیل قانع کننده‎ای بر عدم رعایت اصول مذکور ارائه نگردیده است و در واقع رأی صادره، متکی بر مبانی قانونی اصدار نیافته است. فلذا با عنایت به موارد معنونه دعوی مطروحه را وارد تشخیص و ضمن نقض رأی مورد شکایت رسیدگی مجدد به کمیسیون همعرض محول می‎شود. ب- شعبه سی‎ام دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 86/1179 موضوع شکایت آقای محمد حیدرآبادی به طرفیت شهرداری منطقه 2 مشهد به خواسته نقض رأی شماره 443 مورخ 6/8/1386 کمیسیون تجدیدنظر ماده صد قانون شهرداری مبنی بر قلع مستحدثات به جهت ساخت غیر مجاز در کاربری کشاورزی و بدون رعایت استحکام و مقاوم سازی به شرح دادنامه شماره 1880 مورخ 17/7/1387 چنین رأی صادر نموده است، با عنایت به اینکه شاکی ایراد و اعتراض موثر و موجهی که اساس رأی را متزلزل و مخدوش و در نتیجه موجبات نقض آن را فراهم نماید، ارائه نکرده و نسبت به دعاوی مطروحه دلیلی ابراز ننموده و از نظر شکلی نیز ایراد و اشکالی به رأی وارد نیست و در نحوه رسیدگی و رعایت تشریفات تخلفی از مقررات قانونی مشهود و ملحوظ نمی‎باشد و شکایت به کیفیت مذکوره وارد نیست. علیهذا حکم به رد آن صادر می‎نماید. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بـه شرح آتی مبادرت بـه صدور رأی می‎نماید.رأی هیأت عمومیالف- تعارض در مدلول دادنامه‎های فوق‎الذکر محرز بنظر می‎رسد. ب- علاوه بر اینکه احداث بنا در محدوده قانونی شهر و حریم آن منوط به ارائه سند مالکیت رسمی و یا مدارک مثبت اذن مالک است، اساساً احداث بنای مسکونی در اراضی کشاورزی قبل از تغییر کاربری آنها توسط مرجع ذیصلاح قانونی مجوزی ندارد. بنابراین دادنامه شماره 1880 مورخ 17/7/1387 شعبه سی‎ام دیوان عدالت اداری مبنی بر رد اعتراض شاکی نسبت به رأی قطعی کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری در حدی که مفید این معنی است، موافق اصول و موازین قانونی می‎باشد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است./ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری رهبرپور